Για να μη πούμε το ψωμί, ψωμάκι

Οι νέες μεγάλες αυξήσεις στο αλεύρι που αποφάσισαν οι μεγαλέμποροι - μεγαλοεισαγωγείς και οι αλευροβιομήχανοι, στο όνομα της αύξησης της τιμής του σταριού διεθνώς, είναι ένα ακόμη αποκαλυπτικό δείγμα ότι τα βάσανα της λαϊκής οικογένειας γίνονται ατέλειωτα και αβάσταχτα όσο η ζωή τους εξαρτάται από τους καπιταλιστές, που μόνο «θεό» τους έχουν το κέρδος.

Που κλέβουν τη δουλειά των εργατών και το μόχθο των μικροπαραγωγών, ενώ αυξάνοντας τις τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης κλέβουν και το πενιχρό εισόδημά τους.

Φέρνουν τεράστιες αυξήσεις σε ψωμί, ζυμαρικά, κρέας λόγω αύξησης των ζωοτροφών, άλλα τρόφιμα, εν μέσω μείωσης μισθών, αύξησης του ΦΠΑ, εν μέσω κρίσης.

Χτυπιούνται εργάτες, μικροπαραγωγοί σταριού, μικροκτηνοτρόφοι, μικροφουρνάρηδες, γενικά τα λαϊκά στρώματα. Που μπορούν να ζουν και να ευημερούν μόνο χωρίς μονοπώλια που κλέβουν το μόχθο τους, γιατί μόνο τότε θα παράγουν σε όφελός τους.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και η φτωχή αγροτιά έχουν λοιπόν κοινό εχθρό, τα μονοπώλια, την ΕΕ και τα κόμματα που τους υπηρετούν.

Να γιατί χρειάζεται να διαμορφώσουν κοινό αντιμονοπωλιακό μέτωπο με στόχο να γίνουν λαϊκή περιουσία τα μονοπώλια στην παραγωγή και στο εμπόριο.

Να στηριχθούν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Το κράτος να αναλάβει τη συγκέντρωση της παραγωγής, τις εισαγωγές - εξαγωγές.

Αυτός είναι ο δρόμος για να αναπτυχθεί η εγχώρια παραγωγή, να διασφαλιστούν φτηνά διατροφικά προϊόντα, για την κάλυψη των λαϊκών διατροφικών αναγκών, και πρώτες ύλες, για την ανάπτυξη της βιομηχανίας.