Άνθρακας...ο θησαυρός των φωτοβολταϊκών

Με τα φωτοβολταϊκά επιχειρεί να θαμπώσει την αγροτιά η κυβέρνηση και να φτιασιδώσει το πρόσωπο της αντιαγροτικής πολιτικής της. Ούτε λίγο ούτε πολύ εμφανίζεται ότι από τα φωτοβολταϊκά οι αγρότες θα βγάλουν πρόσθετο εισόδημα χωρίς κόπο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που πλασάρουν στους αγρότες «φύκια …για μεταξωτές κορδέλες». Τα ίδια έλεγαν στο παρελθόν, όταν τους προέτρεπαν και τους επιδοτούσαν με προγράμματα της Ε.Ε. για να καλλιεργούν ρίγανη και βατόμουρα, μαϊντανό, ότι θα έχουν ικανοποιητικό εισόδημα. Η πραγματικότητα όμως ήταν να φτωχύνουν και γρηγορότερα να φύγουν καταχρεωμένοι από τη γεωργία. Ας μην ξεγελαστούν και τώρα.

Η «πράσινη οικονομία» είναι για να πλουτίσουν τα 2-3 μονοπώλια των φωτοβολταϊκών και οι αντιπρόσωποί τους στην Ελλάδα, οι τράπεζες, οι εταιρείες συμβούλων, εγκατάστασης και εξοπλισμού των συστημάτων, ενώ η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει αναλάβει το ρόλο του πλασιέ.

Ενώ η προκλητική κρατική στήριξη του ιδιώτη επενδυτή, που γίνεται με την πανάκριβη αγορά «πράσινης» κιλοβατώρας από το κράτος, επιβαρύνει κατά κύριο λόγο τον λαϊκό καταναλωτή μεσω της αύξησης του τέλους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας  στο λογαριασμό της ΔΕΗ.

Η πολιτική που ακολουθούν και σ' αυτό το θέμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τα κέρδη του και είναι σε βάρος της πραγματικής ανάπτυξης που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.

Η “Λαϊκή Συσπείρωση” καλεί τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να απαιτήσουν την κατάργηση οποιουδήποτε τέλους για ΑΠΕ και καμία επιδότηση των ιδιωτών επενδυτών.

Όσο η ενέργεια είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, τόσο θα καταστρέφονται παραγωγικές δυνάμεις και μαζί η μικρή και φτωχομεσαία αγροτιά και η δυνατότητα να απολαμβάνουν εγχώρια ποιοτικά και ασφαλή τρόφιμα οι εργαζόμενοι.

Μόνη λύση και επιλογή είναι ο συντονισμένος αγώνας εργατικής τάξης - φτωχής αγροτιάς – αυτοαπασχολουμένων για την λαϊκή εξουσία που θα εφαρμόζει ένα πρόγραμμα λαϊκής οικονομίας με στόχο την ικανοποίηση των διαρκώς διευρυνόμενων αναγκών τους και όχι τα κέρδη μιας χούφτας καφαλαιοκρατών.

Άλλη φιλολαϊκή διέξοδος και λύση δεν υπάρχει.